ΟΔΗΓΙΕΣ ΕΚΘΕΣΗΣ

Στις παρακάτω σελίδες εξετάζεται ο ρόλος της επιστήμης στην ανάπτυξη οδηγιών για τον περιορισμό της έκθεσης των ανθρώπων σε ηλεκτρομαγνητικά πεδία, έτσι ώστε να αποτραπούν αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία τους. Συγκεκριμένα, αναλύεται ο ρόλος διαφορετικών τομέων της ιατρικής και της επιστήμης, οι σημαντικότεροι των οποίων είναι:

• Η επιδημιολογία

• Η βιολογία

• Η υπολογιστική δοσιμετρία

Πρέπει να σημειωθεί ότι τα αποτελέσματα των ερευνών, οι οποίες προσεγγίζουν περισσότερο την πραγματική έκθεση των ανθρώπων σε ηλεκτρομαγνητικά πεδία και τις αρνητικές επιπτώσεις που ενδεχομένως προκαλούνται από αυτήν την έκθεση στην υγεία τους, είναι πρωταρχικής σημασίας στην προσπάθεια ανάπτυξης των οδηγιών έκθεσης. Για το λόγο αυτό, χρειάζεται να πραγματοποιούνται πολύ καλά ελεγχόμενες εργαστηριακές και επιδημιολογικές μελέτες.

Η εκτίμηση της επικινδυνότητας των ηλεκτρομαγνητικών πεδίων περιλαμβάνει τον καθορισμό των επιβλαβών επιπτώσεων στην υγεία των ανθρώπων ως συνέπεια της έκθεσης και, όπου είναι δυνατό, την παροχή ποσοτικών σχέσεων ανάμεσα στην έκθεση και τις επιπτώσεις. Τέτοιες σχέσεις μπορούν να υποδείξουν το μέγεθος της έκθεσης που είναι υπεύθυνο για την πρόκληση των επιπτώσεων και/ή την πιθανότητα εμφάνισης επιπτώσεων ως αποτέλεσμα της έκθεσης. Ένα αναπόσπαστο τμήμα της διαδικασίας εκτίμησης της επικινδυνότητας των ηλεκτρομαγνητικών πεδίων είναι η εφαρμογή της προφύλαξης (η οποία κλίνει προς την πλευρά της "προστασίας") βασισμένη στη γνώση και την κατανόηση των πηγών αβεβαιότητας στα επιστημονικά δεδομένα.

Οι οδηγίες έκθεσης θεσπίζονται με βάση την ύπαρξη τεκμηριωμένων επιπτώσεων στην ανθρώπινη υγεία. Τα φυσικά μεγέθη, τα οποία οριοθετούνται διαφέρουν ανάλογα με την περιοχή συχνοτήτων, δηλαδή ουσιαστικά ανάλογα με το βασικό μηχανισμό αλληλεπίδρασης της ακτινοβολίας με τον άνθρωπο. Τα επίπεδα αναφοράς δίνονται στα πρότυπα έκθεσης κυρίως για πρακτικούς λόγους, ώστε να είναι δυνατός ο προσδιορισμός των καταστάσεων εκείνων, οι οποίες θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε υπέρβαση των βασικών ορίων. Οι φυσικές ποσότητες που χρησιμοποιούνται στα επίπεδα αναφοράς είναι η ένταση του ηλεκτρικού πεδίου (E), η ένταση του μαγνητικού πεδίου (H), η πυκνότητα μαγνητικής ροής (B), η πυκνότητα ροής ισχύος (S) και η πυκνότητα ρεύματος (J). Σε κάθε κατάσταση έκθεσης σε ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία η μετρούμενη ή υπολογιζόμενη τιμή του αντίστοιχου φυσικού μεγέθους μπορεί να συγκριθεί με το κατάλληλο για τη συχνότητα επίπεδο αναφοράς. Η συμβατότητα των μετρήσεων ή υπολογισμών με τα επίπεδα αναφοράς συνεπάγεται ότι ικανοποιούνται και οι βασικοί περιορισμοί. Αντίθετα η υπέρβαση των επιπέδων αναφοράς δε συνεπάγεται αυτόματη υπέρβαση των βασικών περιορισμών. Απλά δηλώνει ότι πρέπει να υπάρξει περαιτέρω έλεγχος σχετικά με την ικανοποίηση των βασικών περιορισμών.

Μέσα στο γενικό πλαίσιο της προστασίας από την έκθεση σε ηλεκτρομαγνητικά πεδία συμπεριλαμβάνεται και ο έλεγχος συμμόρφωσης μιας πηγής ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας με τις οδηγίες έκθεσης σε κάθε θέση. Αυτό το είδος του προτύπου απαιτεί τη μέτρηση της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας επί τόπου (in situ protocols). Στην πραγματικότητα η συμμόρφωση με τις οδηγίες έκθεσης απαιτεί την εύρεση του σημείου μέγιστης έκθεσης, κάτι που δεν είναι πάντα εφικτό.